Fo[u]r Eyes

Hail new pink eyeglasses. Why do I have to wear you?

Nag-aaral pa lang ako, madalas na akong magrereklamo sa panlalabo ng paningin, lalo na pag nagbabasa. Pero dahil ayoko ng feeling na may “obstruction” sa paningin, never akong nagpagawa ng salamin kahit pa tuwing magpaparefract ay nahihirapan akong basahin ang pinakamaliliit na letra sa snellen chart.

Tuwing nafi-feel ko na lumalabo ang mata ko, saka ko naman dinadamihan ang kain ng gulay, lalo na yung mga mayaman sa vitamin A (tumatak sa isip ko mula pagkabata ay carrots at kalabasa). Pero basta gulay nananalig ako na matutulungan ako nitong irestore ang good eyesight.

But after years of resisting, here it is. I now have another set of eyes. My mother brought me to her eye doctor to have my eyes examined and my glasses made. Kahit pa nabasa ko naman yung letters sa chart, sinabi ko lang na medyo malabo, which is true, ayun at pinapili na ako ng frame. Oh noes, my mother insisted that I wear these stuff to prevent further damage on my eyesight.

I dunno. Malinaw pa rin naman ang panignin ko kahit pa buong araw nakaharap sa computer. “Wag mo lang lagi isusuot. Gamitin mo lang pag nasa work ka o kaya pag nagbabasa,” nalabuan din ako sa instruction ni mother para hindi daw masanay ang mata ko sa glasses at baka tumas ang grado.

I feel so old just looking at them.